خواجه نظام‌الملک

ابوعلی حسن پسر علی پسر اسحاق طوسی مشهور به خواجه نظام‌الملک طوسی ( 408طوس- 485 بروجرد ﻫ.ق) مقتدرترين وزیر دوره سلجوقی در ایران بوده است.

وی نزديك به بیست و نه سال وزارت خود در دوره حکومت آلب‌ارسلان و ملکشاه در اداره امور، فتح شهرها و سرکوبی مخالفین این دو پادشاه به گونه اي عمل کرد که دولتی وسیع از حلب تا کاشغر را تحت امر ایشان درآورد. او حوزه قلمرو حکومت ایران را چنان وسیع کرد که در هزار و چهارصد ساله تاریخ اسلام نظیر آن دیده نشده است. خواجه نظام‌الملک علاوه بر سامان‌بخشیدن به امور مملکتی و حل مشکلات اجتماعی و اخلاقی و سایر مسائل مملکتی،  اقدام به ایجاد مدارسی معروف به مدارس «نظامیه» نمود. این مدارس بعدها سرمشق دانشگاه‌ها شدند. از مهمترین این مدارس مي توان به: نظامیه‌های بغداد، موصل، نیشابور، بلخ، هرات، مرو، آمل، گرگان، بصره، شیراز و اصفهان اشاره نمود. او نویسنده کتاب سیاست نامه (سیر الملوک) است. هم‌اکنون آرامگاه اين شخصيت برجسته تاريخي، مقبره دارالبطیخ واقع در محله احمدآباد اصفهان و در کوچه‌ای به نام خواجه نظام‌الملک قرار دارد.