جمال‌الدین محمدبن عبدالرزاق اصفهانی
جمال‌الدین محمدبن عبدالرزاق اصفهانی از شاعران سده ششم هجری و از شعرای عهد سلطان خوارزم شاه بوده است. وی پدر کمال‌الدین اصفهانی است.
عبدالرزاق در اصفهان زاده شد اما به آذربایجان نیز سفر کرد و گویا در نقاشی نیز دست داشته و با خاقانی شروانی، انوری، ظهیر فاریابی و رشید وطواط مکاتبه و مشاعره داشته است. شعر او از حکمت و اخلاق و وعظ بهره بسیار دارد. یکی از بهترین سروده های وی ترکیب‌بند مشهور وی در نعت و ستایش پیامبر اسلام است. دیوان اشعار او نزدیک به بیست‌هزار بیت شعر است. جمال‌الدین عبدالرزاق در لطافت طبع یگانه و در فضل و هنر سرآمد بود. در مدح اصفهان می‌فرماید:
دیدی تو اصفهان را آن شهر خلد پیکر .... آن سوره مقدس آن عدن روح پرور.
جمال‌الدین محمدبن عبدالرزاق به سال 588ﻫ.ق در گذشت و احتمال داده شده است که مقبره او در اصفهان، (احتمالاً مقبره درب امام) قرار داشته باشد.