شيخ بهاءالدين محمد عاملي ملقب به شيخ بهايي
وي در جبل عامل لبنان به دنيا آمد. استقبال دولت شيعه مذهب صفوي و سختگيري هاي حكام عثماني به شيعيان باعث شد تا خاندان وي به ايران آيند. شيخ بهايي در علوم و دانش هاي متعددي از جمله شعر و ادب، فقه، تفسير، رياضي و كلام تبحر يافت. وي پس از ورود به ايران مدت ها در شهرهايي مانند قزوين و مشهد به سر برد و سرانجام در اصفهان سكونت گزيد و به منصب شيخ الاسلامي دست يافت.
بهاءالدين عاملي شاگردان بسياري را تربيت كرد كه بعدها از مفاخر علوم اسلامي، بويژه شيعه گرديدند كه از جمله ميتوان از محمد تقي مجلسي، ملامحسن فيض كاشاني و نظام الدين ساوجي ياد نمود. از آثارش بايد از جامع عباسي، تشريح الافلاك، خلاصه الحساب، كليات شيخ بهايي و فوائد البيان نام برد. او به سال 1030 ه.ق درگذشت.
تاكنون بسياري از اقدامات بزرگ را به اين دانشمند جامع منسوب كرده اند از جمله معماري و طراحي شهر اصفهان به عنوان پايتخت شاه عباس اول، دومين كلنگ طرح انتقال آب كوهرنگ (كارون) به زاينده رود، تصميم به ايجاد شهر نجف آباد، طومار تقسيم آب زاينده رود (معروف به طومار شيخ بهايي)، احداث حمام معروف به شيخ بهايي (كه از ويژگي هاي فني خاصي بهره مند بود) در نزديكي مسجد جامع عتيق اصفهان و تعدادي ديگر از آثار و ابنيه.