فاضل هندي

بهاءالدين محمدبن حسن اصفهاني، از بزرگان فقهاي دوره صفوي، در بسياري از علوم عقلي و نقلي متبحر بود. به نقل از بيشتر كتاب هاي رجال، وي پيش از بلوغ به اجتهاد رسيده بود. مهم ترين اثر فقهي وي كشف اللثام است. آثار متعدد ديگري از فاضل وجود دارد. او شاگردان بسياري نيز تربيت كرد. وي به هنگام فتنه افغان به سال 1135 ه.ق در اصفهان درگذشت. او را در تكيه اي كه بعدها فاضلان ناميده شد، به خاك سپردند.