حسین مصورالملکی
هنرمندی که از طرف ملکه انگلستان و روسای جمهورآمریکا و چین موردتقدیر قرار گرفته و نمایشگاه بین المللی بروکسل باو مدال طلا داده است.
شهر تاریخی اصفهان را لقب نصف جهان داده اند و اکثر مسافرین خارجی که بایران وارد میشوند از این شهر دیدن می کنند .هر کسی بشهر اصفهان میرود و آثار باستانی و کم نظیر انرا دیدن میکند باهنرمندان معروف و معاصر اصفهان نیز تا اندازه ای آشنایی پیدا می کند. نگارنده در مسافر ت های مختلف ،در شهرهای اروپا ،مکرر با مستشرقین و ایران شناسان و علاقه مندان بهنرهای ملی و باستانی ایران برخورد نموده که اغلب جمله ((اصفهان نصف جهان ))و نام حاج مصور الملکی را با لهجه مخصوصی میگفتند و نمونه ای از کار وی را نشان میدادند
استاد حاج مصور الملکی از هنرمندان مشهوری است که سران کشورهای بزرگ و شخصصیت های بین المللی اثار او را گرامی داشته و کتبآمقام هنری وی را تقدیر نموده اند علاحضرت ملکه انگلیس ضمن تقدیر از یک اثر هنری استاد ،یک قطعه مدال تاج گذاری ژرژ پنجم بایشان اهداء فرموده اند کچرچیل نخست وزیر سابق انگلستان ، روز ولت رِییس جمهور چین ملی و عده ای دیگر از شخصیت های بزرگ بین المللی مقام هنری استاد مصور الملکی را کتبا ستوده اند .هنرهای زیبای کشور نیز برای وی کلاس مخصوص آزادی در هنرستان هنرهای زیبای اصفهان ترتیب داده تا هنرمندان آزاد از هنر طراحی این استاد بتوانند استفاه نمایند .استاد مصور الملکی که امروز 75 سالگی عمر خود را میگذراند فرزند محمد حسن نقاش است پدر بزرگش زین العابدین نقاش و جدش محمد کریم نقاش بوده اند .ولی مقام هنری هیجکدام از این فامیل هنرمند بدرجه ی استاد معاصر ما نرسیده و چنین شهرتی را بدست نیاورده اند
حسین مصور الملکی در تاریخ 1268شمسی در شهر اصفهان متولد شد ودر سن 13 سالگی که مشغول تحصیل بود پدرش درگذشت ودر شرایط بسیار مشکلی مسئولیت کارگاه پدر را بعهده گرفت تا بتواند معاش مادر و سه خواهر کوچکتر خود را اداره نماید .
حسین در دوره حیات پدر ودر خلال تحصیل ، بعضی رموز هنر قلمدان سازی را نزد پدرش فرا گرفته بود ولی این اطلاعات بدرجه ای نبود که بتواند کارهای جاری کارگاه پدر را ادامه دهد /لذا ااز شاگردان با سابقه پدرش کمک خواست و با یاری آنها مدت کوتاهی سفارشات کارگاه را انجام داد ، طولی نکشید که کلیه رموز قلمدان سازی را آموخت و مقوا سازی قلمدان و نقاشی آنها را بتنهائی بعده گرفت
استاد از دوران جوانی خود چنین حکایت میکند : در آنزمان دو نوع قلمدان ساخته می شد ،که یک نوع از آنها کوچک بود که هر یکصد عدد آنرا فقط یک نومان دستمزد میگرفتم و نوع دیگر قلمدان بزرگ بود که هر صد عدد آنرا فقط یک تومان دستمزد میگرفتم و نوع دیگر قلمدان بزرگ بود که هر صد عدد دو تومان اجرت داشت .باید توجه داشت که این دستمزد در مقابل تمام کارهای قلمدان ،یعنی مقوا سازی ،زمینه سازی ،نقاشی ،طلاکاری و روغن کاری بوده و با این قبیل دستمزدها زندگی یک خانواده پنج نفری اداره مینمودم
باید توجه داشت مه تازه این دستمزدها را هم یک جا نمی پرداختند ، بلکه بطور نسیه و قسطی در یافت می گردید هنرمند مشهور امروز ما چند سالی باین منوال زندگی کرد و راضی بود که توانسته است زندگی خود را از راه قلمدان سازی تآمین کند .در این هنگام انقلاب مشروطیت ایران آغاز گردید ودر نتیجه برای مدتی کار استاد مصور الملکی پیشرفت چندانی نداشت .ولی با آنکه در نهایت عسرت و پریشانی بزندگی خود و عائله 5 نفری ادامه میداد هرگز از عزت نفس دست برنمی داشت و بهیج یک از اقوام و آشنایان ابراز درد نمی کرد
س از استقرار مشروطیت نیز بتدریج هنر قلمدان سازی منسوخ گشت و استاد برای امرار معاش به نقاشی روی پارچه قلمکار پرداخت .و با پیشرفت در نقاشی و شبیه سازی شهرت و معروفیت وی آغاز گردید .در ابتدای سلطنت اعلیحضرت فقید رضا شاه کبیر که امنیت و آرامش مملکت برقرار شد ، استاد مصور الملکی دوره سختی و پریشانی را پشت سر گذاشت ودر سن 38سالگی بود که هنر مینیاتور و شبیه سازی و رنگ و روغن و آبرنگ و تذهیب و نقشه کشی قالی و کاشی را بدون کسب تعلیم از دیگران ،در نهایت قدرت و کمال انجام میداد
در این ایام مصور الملک بیست نفر شاگرد در آتلیه خود داشت و آثار بیشماری در کلیه رشته های هنری ملی ایران تهیه مینمود که اکثرآ بخارج کشور میرفت و شهرت او را از مرزهای ایران بدورترین نقاط جهان میرسانید
در این سنین بود که سفری یفرانسه رفت و در پاریس مدت شش ماه برای عتیقه فروشان و ایرانشناسان کار کرده ودر مراجعت بایران چون مصادف با فصل حج بود بمکه رفت و سپس بایران بازگشت و مجددآدر کارگاه خود بتکمیل و ایجاد آثار هنری پرداخت
حاج مصور الملکی در سن 40 سالگی ازدواج نمود و ثمره آن سه دختر و یک پسر میباشد که اکنون همگی بثمر رسیده اند و بپدر خویش افتخار می کنند
مصور الملکی در سال 1958 در نمایشگاه بین المللی بروکسل شرکت جست و به تابلوی تخت جمشید وی ،مدال درجه اول طلا تعلق گرفت
به نقل از مجله هنر و مردم ،مهرماه 1343، شماره بیست و چهارم صفحه 18